In het kort bespreek ik de belangrijkste conclusies van Paul
Barker (PB) over de theologie van het zogenoemde welvaartsevangelie. In het
Engels “the prosperity gospel” (p-g). Ik volg PB redelijk op de voet en het is
de bedoeling dat de lezer de vier blogs van PB zelf ook leest. Voor PB’s
omschrijving van- en korte introductie over het welvaartsevangelie (p-g),
kortom over wat hij er zelf onder verstaat, verwijs ik dan ook naar zijn eerste blog.
1. De evangelist Oral Roberts wordt blijkbaar
gezien als de belangrijkste vertegenwoordiger van het moderne welvaartsevangelie
(p-g) en 3 Johannes 2 wordt genoemd als de belangrijkste nieuwtestamentisch (NT)
tekst ter ondersteuning en NT-onderbouwing.
2. De theologie van de p-g is daarnaast primair gebaseerd
op oudtestamentische (OT) beloften van fysieke voorspoed aan Abraham en aan Adam
en Eva, evenals op gehoorzaamheid aan de wet van Mozes. Het verlies van
voorspoed kwam door de zonde. Door Jezus krijgen wij weer deel aan (die) voorspoed,
want ook de vloek van de zonde is door Jezus opgeheven.
Er zijn een aantal (7) standaard bezwaren te noemen
- Het fenomeen p-g spreekt vooral (groepen) arme christenen
aan die zich in een proces bevinden van economisch opklimmen naar een nieuwe
middenklasse (sociologisch argument).
- Met makkelijke antwoorden op de complexiteit van
het leven reduceert men het christelijk leven tot een te volgen stappenplan, dan
wel het kennen van de juiste techniek of formule voor het bereiken van
voorspoed.
- Een verkeerde interpretatie van Maleachi 3:8-12 (met
nadruk op vers 10 over het geven van tienden) ligt ten grondslag aan een valse verwachting
van een soort van uitruil van beloningen.
- De gangbare interpretatie onder p-g aanhangers van
3 Johannes 2 is niet juist, omdat de tekst simpelweg niet over financiële
voorspoed gaat.
- Lezing en interpretatie van Marcus 10:29-30 schiet
te kort, omdat daarbij alleen aan geld wordt gedacht en meestal niets wordt
gezegd over de opmerking van het ‘alles achterlaten’.
- Wat het Nieuwe Testament leert over lijden en armoede past goed
in een eschatologische beleving (raamwerk) van het nu en het nog niet.
- De theologie van de p-g is niet in overeenstemming
met wat de Bijbel in brede zin leert over geld en bezit.
Aanvullend kernpunt van kritiek
Hoewel voorgaande punten ieder voor zich waar zijn, blijft
de behoefte bestaan aan een algemeen Bijbels theologische benadering. Het
welvaartsevangelie maakt zich niet alleen schuldig aan het kieskeurig gebruik van
bepaalde teksten en/of verkeerde interpretaties daarvan, maar men gaat volledig
voorbij aan het centrale theologische raamwerk van de NT-schrijvers.
PB noemt een gefragmenteerde lezing van de Bijbel als
kernprobleem. Eén Bijbeltekst voor de dag, op een kalender of via Facebook,
dagboekjes die één vers per keer bespreken; tekstuele prediking.“All these make
it harder for all of us – both prosperity advocates and their critics – to read
the Bible in its context.”
Willen we echt begrijpen wat de Bijbel ons te zeggen heeft over voorspoed? Dan moeten we uitstijgen boven het niveau van tekst-voor-tekst lezen en studie gaan maken van de brede stroom van het Bijbels gedachtegoed en de eigen ontwikkeling daarin.
Willen we echt begrijpen wat de Bijbel ons te zeggen heeft over voorspoed? Dan moeten we uitstijgen boven het niveau van tekst-voor-tekst lezen en studie gaan maken van de brede stroom van het Bijbels gedachtegoed en de eigen ontwikkeling daarin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten